Koning

Ik ben de heerser van mijn universum, ik ben de keizer van mijn rijk, ik ben de god van mijn religie en ik ben een nietsnut. Maar dat maakt niet uit. Dat laatste maakt helemaal niets uit, want het voegt niets toe aan de discussie, of de vaststelling van feiten. Ik ben een cavia. Het kan. Het kan omdat ik zeg dat het kan. Ik kan ook zeggen dat jij een brein hebt, ook al weet ik dat het niet zo is. Je hebt slechts een machinietje in je hoofd, die impulsen processeert en die omzet in logische acties. Je hebt een ziekte en die ziekte heet menselijke logica. Probeer er maar eens aan te ontsnappen, mensen zullen het niet begrijpen. Je produceert niets anders dan stront, ga maar na. Je bent niet wat je eet, maar je bent wat je doet en wat daar de resultaten van zijn. Je maakt alleen maar stront, dagen lang en af en toe laat je een scheet. Een scheet moet grappig zijn, want anders hebben we helemaal niets om te lachen. Sommige mensen gaan zelfs zo ver dat ze tegen scheten gevoelens van walging uiten. Dat vind ik zo abject. Dit zie ik als een poging om alles maar zoutloos en correct te maken. Correct is alleen leuk als het kapot gemaakt kan worden. Om correctheid maar even stevig bij de lurven te pakken en er keihard op te stampen. Bij voorkeur met je lul. Als je die niet hebt, dan doe je het maar met een voorwerp wat er op lijkt. Al dat gewauwel over dat raketten op penissen lijken en dus mannelijk gedreven imperialisme representeert. Onzin. Een penisvorm werkt namelijk gewoon beter en moet je niet in verband zien met een geslachtsorgaan. Soms is een sigaar gewoon een sigaar. Niet in het geval van Freud, want die was latent homoseksueel. Ik kan het weten.

Modern mysoginisme is overigens een zegening voor de vrouwenbeweging. Als het geen wat je probeert te bestrijden er niet is, valt er weinig te bestrijden. Geweld tegen vrouwen op een massale schaal, zal een equivalente reactie op wekken. Het moet wel visueel wel zijn, helaas, dat betekent veel bloed en losgerukte lichaamsdelen, verminking en dergelijke. Anders vinden mensen het niet interessant genoeg om er op in te gaan. Dan gaan ze gezinnen stichten, want dat is hip. Het is erg hip en erg onnodig. Ik wil geen kind. Een kind kan de tyfus krijgen. Letterlijk. Een kind zou enkel de vorm aan kunnen nemen van een spons die alle informatie die ik in het stop bewaard. Gebeurt dat niet, dan stamp ik het paradepaardje kapot. Dood. Fontanelletje-prik. Cola is ook lekker. Een baby in cola. Als experiment. Kijken of ‘ie weg rot. Denk het niet. Ik dompel mezelf altijd in liters cola. Het plakt, maar je moet mij niet vertellen dat een man en een vrouw niet hetzelfde zijn. Geloof ik namelijk helemaal niets van. Ik heb het zelf gezien. Het is totaal willekeurig. Geef me één reden waarom je niet met iemand van hetzelfde geslacht seks zou hebben en je mag niet zeggen dat het door een natuurlijk gegeven in jezelf komt. Wat blijft er dan nog over? Precies. Niets. Wetenschap is wat dat betreft een wapen. Hoe meer er wordt vast gesteld, hoe meer mensen er op terug zullen vallen. Stel nou dat die eend niet homoseksueel was, maar homoseksuelen zou dood bijten? Wat dan? Hadden we dan op eens wel ingezien dat de mens niets meer met de natuur te maken heeft. Mensen zijn allemaal hondenlullen, dus misschien hebben we toch nog iets met de natuur te maken.

Maar nu over iets anders. Waarom begon ik hier ook al weer aan? Die vraag is voornamelijk voor mezelf bedoeld. Ga ik er van uit dat iemand dit gaat lezen? Doe ik dat eigenlijk niet altijd? Een imaginatief, compulsief publiek. Waarom zou je anders al die woorden intikken. Een structuur maken van je gedachten. Wat bereik je daarmee? Meer structuur misschien. Misschien wel ja. Het kan ook anders. Het kan allemaal wel anders. Als er maar consensus bereikt wordt. Praktisch gezien dan. In je hoofd is het allemaal ok, maar je moet het misschien maar niet naar buiten brengen. Mensen kunnen er aanstoot aan nemen. Dat maakt het wel interessant eigenlijk. Stamp ze voor hun bakkes, houdt ze een spiegel voor. Spiegel kunnen kapot en dan zou het geluk opleveren, is dat zo denk je? Of was het nu slechte seks. Ik denk dat beiden niets, maar dan ook niets met elkaar te maken hebben. Ik heb gruwelijke seks. Als ik seks heb althans. Ik had het laatst. Ik vond twee euro op de grond en toen dacht ik ‘seks’. Dat was de laaste keer dat ik seks had. Geil hé? Ik vond van wel althans. Ik schep genoegen uit toevalligheden. Ik had een droom gisteravond. Over een snoep automaat. Mijn wereld. Jij ook. Ik wil alles in mijn mond stoppen. Goddomme lekker zeg! Er zaten snoep dingen in de automaat. Lekker. Ik pak even mijn schrift erbij want ik ben het kwijt. De gedachte. De droom. Ik ben gedesillusioneerd. Jij ook. Ik snap er niets van. Het schrift zegt dat ik mijn mond moet houden. Hé? Nee. Toch niet. Ik was het zelf. Ik luister nooit naar mezelf. Ik werk mezelf graag tegen. Anders verveel ik me maar. Ik wil verhuizen.

Naar een andere plek.

Boter kaas en eieren. Nee. Het was iets anders. Een automaat. Ik weet het weer. Er dreigden allemaal snoepjes naar beneden te vallen. Goddomme, wat had ik zin om zo’n snoepje in mijn mond te stoppen. Jij zou hetzelfde gedacht hebben. Geef maar toe. Geef jezelf over aan je aardse lusten. Er is niemand die je er voor zal straffen, tenzij je dat zelf doet. Ik ben een alleenheerser. Moet je maar eens op letten. Ik eet die hele automaat op als ik wil. Vieze troep. Jakkie. Het had alleen maar een stomp nodig. Een goed harde stomp tegen de zijkant van de automaat. Komt daar iemand aan. Iemand die ik ken. Tilt die automaat bijna helemaal op. Raar hé? Nee. Geen waarde oordelen vandaag. Ik heb geen zin om dat te doen. Veels te veel moeite, joh. Doe je dat altijd? Hé? Waarom dan? Voel je je daar goed bij? Zou je dat leuk vinden als mensen dat ook bij jou doen? Zeggen ze dat dan tegen je? Dan lopen ze op je af en dan zeggen ze; ‘je bent een vrouw van 21 en je ziet er redelijk goed uit, ik zou mijn piemel wel in je stoppen.’ Of gaat dat subtieler? Waarom zouden ze dat doen? Mag het niet een keer duidelijk zijn.? Wat mij betreft wel. Kijken of de spiegel nog werkt. Ik weet het. Ik ben hypocriet. Jij ook.

Stampt dat meisje met het korte, rood geverfde haar tegen dat ding aan. Ze leek het bijna op te tillen. Ik wist helemaal niet dat ze zo sterk was. Dan te denken dat ik laatst naast haar zat. Ze had me zo kunnen fijn knijpen. Deed ze niet. Volgens mij is ze wel lief, maar ik wil er geen waarde oordeel aan vast plakken. Kut. Al gedaan. Laat maar. Ik geef het op. Er kwam ontzettend veel snoep naar beneden gevallen. In mijn zakken gestopt. Waarom? Weet ik niet. Ik wilde het misschien elders op eten. Freud betasten. Lekker repen in mijn mond stoppen. Kan niet. Abject en infaam, vraag maar aan Bram. Hij weet er alles van. Moet je niet bij mij mee aan komen zetten. Dat zegt hij altijd. Viespeuk. De alfa-viezerik. Vies zijn is soms ook best lekker. Een viezerik heeft ten minste wel een schone ziel. Onzin natuurlijk. Allemaal onzin. Jij bent ook onzin. Sommigen beweren van niet. Grotere onzin is dat. Ik ook.

Er kwam niet alleen snoepjes uit. Er kwam ook nog eens geld in het laatje. Letterlijk. Geld wat je normaal terug krijgt als je er te veel geld in hebt gestopt. Bier voor een euro. Daar kwam het door. Ik heb er geen andere verklaring voor. Zegt het voort. Als een lopend vuurtje. Altijd naar je portemonnee. Laat je recht gelden. Jij bent de consument, dus jij bepaald. Jij betaalt en bepaald. Wat bepaal je dan? Wat er gekocht wordt. Oh. Dat is leuk. En wat doe ik dan als ik niets koop? Het systeem om zeep helpen. Kapot maken. Lekker. Ik wil snoep. Nu. Ik wil destructie in een verpakking. Sodom en gomorra in een doos. Mijn lul. In die kut van je. Die natte, vlezige. Lekker, dingen kapot maken. Het systeem blaast zichzelf op. Hoe? Weet ik veel. Te veel snoepjes. Ik geloof dat ik moet kotsten. Wat mag dat dan wel niet kosten? Wat? Moet ik daar ook al voor betalen? Uiteraard. Je kan er niet aan ontkomen. Ah, kak. Ja, precies. Stront. Je bent niets. Een nietsnut. En ik ben de keizer van mijn rijk, de god van mijn religie. Jij ook.