Ik schop en ik huil
Landt op m'n kop
En krijg een buil
Oh wereld,
Waarom toornt gij
Aan mijn zekerheid
Ik krijs
Tegen de vergetelijkheid
Want deze wonden
Staan in mij gekerfd
Een pijnlijke oorkonde
Ik weet dat niets voor eeuwig is
En dat ik het moment van nu
Morgen mis
Ik ben een kind van mijn tijd
En ook al moet ik vroeg slapen
Ik weet dat ik niet anders kan
Dat ik me niet langer
Moet vergapen
Want alles kent zijn eind
En ook ik
Zal toegeven
Dat er niets eindiger is
dan deze avond
En zo ook mijn leven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor uw, waarschijnlijk, zeer belangrijke bijdrage!