Iets zinnigs

Ik zal alvorens verder te gaan met het schrijven van dit bericht dit melden: ik heb een joint gerookt en dit zou invloed kunnen hebben op de inhoud dan wel op de stijl van de hierna volgende tekst. Ik vind dat ik met deze twee zinnen tot nog toe veel zinnigs heb gezegd. Het kan zijn dat u mij daar in de toekomst ook op betrapt. Ik zal me in ieder geval niet betrapt voelen, want ik vind het niet erg om iets zinnigs te zeggen, zo af en toe. Ik bewaar het graag voor bepaalde momenten. Ik wil er niet mee te koop lopen dat ik af en toe zinnige dingen zeg, want dat doen veel mensen. Al zijn ze zich daar misschien niet bewust van. Als je eens bij mij in de buurt bent en je hebt een evaluatie nodig over de dingen die je zegt, omdat je bijvoorbeeld denkt: "nou heb ik toch wel iets zinnigs gezegd, ik wil eigenlijk wel eens weten wat een ander daar van vindt." Dan kun je het altijd aan mij vragen en dan zal ik op mijn beurt mijn uiterste best doen om zinnig commentaar te geven op jouw, vooraf aangenomen zinnig, uitgesproken tekst.

Ik wilde eigenlijk iets heel anders zeggen, maar ik ben het inmiddels kwijt omdat jij maar bleef door zaniken over die evaluatie en dergelijke. Wat kan mij die hele evaluatie nou helemaal schelen? Helemaal geen reet. Of misschien toch wel. Ik weet het zelf nog niet zo goed volgens mij. He? Nee, ik heb helemaal niks in mijn oor. Je moet jezelf geen waanbeelden aanpraten. Een banaan moet je in je mond stoppen en niet naar me richten alsof het een pistool is. Is dat soms Freudiaans bedoeld? Blijf alsjeblieft even van me af, want ik begin het zo onderhand wel een beetje irritant te vinden. Luister ik heb het nu één keer vriendelijk gevraagd en daarmee is de grens dan ook bereikt. Nee, ik ga niet met je mee op vakantie naar Ibiza. Kun je niet even gaan zitten en voor een moment je mond houden. Je grote mond ja. Als je het niet doet? Ik kan niet precies zeggen wat er gebeurd als ik in een tornado van agressie door de kamer zal gieren, maar dat ik dan je mond dicht timmer behoort zeker tot de mogelijkheden. Daag me niet uit. Laat me alsjeblieft even met rust en ga voor jezelf even iets zoeken om te doen ofzo. Parasiet. Ja, je parasiteert op mijn aura. Mijn aura die vooraf altijd groen was en door jouw aanwezigheid opeens pikzwart is geworden. Weet je waarom? Omdat jij door en door slecht bent. Ik merkte het eerst niet echt op, maar mijn aura wel. Ik ging laatst naar de aura-dokter en die vertelde me dat er laatst iemand in mijn leven gekomen moet zijn en dat die persoon mijn aura naar de kanker heeft geholpen. Een agressieve vorm van kanker die niet operatief verwijderd kan worden. Wat ik nu ga doen? Ik ga je gore keel open snijden om mijn aura te verrijken. Wat ik met dat mes moet? Is dat een retorische vraag? Je bent niet helemaal goed bij je hoofd of wel? Misschien dat ik er wat verstand in kan rammen. Nou moet je godverdomme niet sentimenteel gaan doen, want ik vind het ook niet leuk. Ik handel alleen maar naar het advies van de dokter. Wat die er over te zeggen had? Dat kanker in en in slecht is. Ik weet hoe je met slechte dingen moet om gaan. Je kunt proberen het tij te keren door de kanker in te laten zien dat er ook positieve kanten aan het leven zijn, in de hoop dat ze een positief effect heeft op je aura. Je vindt dat je je best doet? Ik denk niet dat je genoeg je best doet. Ik ken je inmiddels een half jaar, maar ik zie geen verbetering. Je bent nog net zo gitzwart van geest als de dag dat ik je ontmoette. Je doet de hele dag niks, zeurt alleen maar over de dingen die je tekort komt en je doet nooit de afwas. Wat de afwas er godverdomme mee te maken heeft? Snap je de symboliek dan niet? Waarom moet ik alles, maar dan ook echt alles aan jou uitleggen? Waarom we het nooit eens gezellig kunnen hebben met zijn tweeën? Omdat jij alles verziekt. Jij probeert me altijd de loef af te snijden met je sluwe spelletjes en je gewiekste, geniepige, vernietigende grapjes. Of ik een concreet voorbeeld weet te noemen? Wat denk je zelf. Ik zou verwachten dat je inmiddels al wel door had waar ik het over heb, maar ik wil er best een tekeningetje bij maken of een kort illustratief, tekstueel voorbeeld aan je voor schotelen. Een voorbeeld aan je voorschotelen, godverdomme, luister nou eens.

Laats liepen we een café binnen en toen zag ik een leuk meisje en toen liet jij een scheet en toen was hele avond verpest. Gore lul die je er bent.

Wat? Ja, ik luister. Nee, ik kan toch ook niet ruiken dat jij aan de diarree zat. Ja, achteraf wel ja, maar toen was het al te laat hé. Waarom had je dat niet eerder kunnen zeggen, dat je het gevoel had dat je in de problemen zou komen. Het geeft niet joh. Ik bedoel, je hebt dan wel mijn avond verpest en je hebt daarbij ook mijn twee wekelijkse neukertje me door de neus geboord, maar dat kan de beste over komen. Een luier zou een goed idee zijn inderdaad. Ik wist niet dat je ook over zelfspot beschikte. Ik denk overigens dat een kurk een stukje beter zou helpen. Je kunt ook gewoon thuis blijven de volgende keer wat mij betreft. Ik red me wel in mijn eentje. Ik heb je helemaal niet nodig. Je bent een blok aan mijn been. Je bent zelfs je zelf tot last. Je kunt niets op houden, je floept er letterlijk van alles uit. Ik kan nog wel een voorbeeld geven:

Laatst liepen we de supermarkt in en toen zei je tegen het kassameisje dat ze mooie borsten had. Dat is al onnodig, maar om er dan ook nog aan toe te voegen dat je dat was opgevallen omdat je naar haar naambordje staarde, was echt een stapje te ver. Ze had mooie borsten, zo veel wil ik wel toe geven, maar geef nou eerlijk toe, je schreeuwt toch niet naar iemand: "He Catharina, wat heb jij een mooie borsten zeg." Je moet niet verbaasd zijn dat ze raar op keek. Ze keek trouwens nog vreemder toen je dat domme excuus probeerde te gebruiken. Nee, het is niet raar dat ze daarna haar leidinggevende belde. Dat je misgreep toen je de telefoon wilde afpakken is inderdaad erg vervelend, maar je maakte jezelf wel erg verdacht na die opmerking. Als je na vijf seconden na zo'n opmerking haar borst in je hand hebt, heb je niet echt meer een poot om op te staan in een eventuele rechtszaak. Ik ga je zeker niet verdedigen als getuige, want ik geloof in de waarheid. Vroeg of laat komt die toch wel boven. Ik denk dat het voor jou, mij en de rest van de wereld daarom maar beter is als jij dood gaat. De dood is niet altijd een 'force of nature', soms mag je de natuur best een stapje voor zijn. Ik wil in ieder geval dingen niet aan hun lot overlaten en daarom ben ik niet onvoorbereid gekomen. Ik heb deze machete niet meegenomen omdat het een erfstuk is van een overgrootvader uit Indonesië. Een klassieke inschattingsfout. Het geeft niet, dat houdt het verrassingselement er wel lekker in. Normaal als ik dit doe zijn mensen al verbaasd omdat ze zich realiseren dat ik het meende wat ik zei, maar jij zult wel dubbel verrast zijn. Of dit een grap is? Als je het zo wilt zien. Als jij het leven als een grap wilt zien, dan is het een grap.