Het gevonden dagboek

Ik werd vanmorgen verschrikt wakker. Iets in mijn broek was kopjes aan het geven en ik wist dat als ik niet snel naar de w.c. zou gaan dat zich Tsernobyl in mijn bed zou manifesteren. Daar had ik geen zin in, dus ik klom snel van mijn hoogslaper naar beneden en nam plaats op het maagdelijke porselein. Ik nam het er maar van, want ik was toch vroeg op en ik moest pas om 10 uur op mijn werk zijn. Na een ruim kwartier stond ik op en draaide me om, om even de schade te inspecteren. Naast een grote hoeveelheid stront vond ik nog iets anders op het scheitinspectie-verhoginkje, namelijk een heel klein boekje. Ik pakte het boekje op en spoelde het af, want ik moet natuurlijk wel een beetje aan mijn persoonlijke hygïene denken. Ik deed het boekje open en zag op verscheidene bladzijden de titel: 'lief dagboek.' Ik was verrast en kon niet direct plaatsen wie de auteur van dit dagboek kon zijn. Er schoten me allemaal potentiële auteurs binnen, zoals een lintworm of een anderssoortige parasiet. Ik raakte een beetje in paniek en begon voorin in het boekje te lezen, zodat ik mijn angsten dan wel kon bevestigen en actie te kunnen ondernemen dan wel kon ontkrachten en op de w.c. kon genieten van een stukje darmstelstel-literatuur.

"Lief dagboek,

Vandaag krabde Bram weer veelvuldig aan me en hoewel ik het af en toe wel lekker vind, gaat hij soms te ver. Vandaag ook, hij stak zelfs een vinger in me. Afgrijselijk. Ik vraag me soms af of Bram de weg naar zijn prostaat probeert te vinden en stukje bij beetje verder met zijn vinger door me heen gaat."

Ik besefte nu dat het om mijn anus ging. Ik was aan de ene kant opgelucht en aan de andere kant schaamde ik me een beetje. Ik was er van verzekerd dat het dagboek niet van een parasiet afkomstig was, maar van een onschuldig lichaamsdeel. Ik had alleen geen goede indruk gemaakt op mijn anus. Hij leek zich enigszins gepikeert te voelen over het feit dat ik er veelvuldig met mijn vingers aan zat. Misschien vinden mijn vingers het ook helemaal niet leuk, maar ja daar is nog nooit een goed stukje tekst uit gekomen. Ik sloeg de bladzijde om. Ik was erg benieuwd of er ook een positieve noot in dit dagboek voorkwam. Over het feit dat ik altijd netjes mijn kont afveeg nadat ik naar de w.c. ben geweest voor nummer twee misschien, of dat ik 'em wel eens een beetje insmeer, als 'ie schraal is bijvoorbeeld. Ik sloeg vol spanning de pagina om.

"Lief dagboek,

Dit keer ging hij echt te ver. Hij heeft het gehaald hoor die jongen. Hij heeft zijn prostaat bereikt en hij vindt het fantastisch. Het begon vanmorgen al. Hij zat meteen aan me en nog geen vijf minuten later zat hij al vijf centimeter door me heen. Hij bewoog zijn vinger op en neer en na nog eens vijf minuten zat hij met zijn vingertopje tegen zijn prostaat. Ik hoorde hem zachtjes hijgen en op dat moment kon ik me niet voorstellen dat die jongen zo halsstarrig tegen andere mensen volhoudt dat hij niet homoseksueel is. Iedere mongool kan toch zien dat Bram een latente nicht is. Iemand die over ruggen gaat. Even later begint hij zich er ook bij af te trekken. Dat lukt hem normaal nooit, als hij die malle blaadjes erbij pakt, maar nu ik om de hoek kom kijken staat zijn pielemoos fier overeind."

Ik slikte een paar keer en liet zelfs het boekje bijna in de w.c. vallen. Van de zenuwen zat ik bijna aan mijn anus, maar ik realiseerde me nog net op tijd dat ik beter even mijn kont af kan vegen, vooraleer ik deze beroer. Ik durfde het bijna niet aan, maar toch hield ik de ijdele hoop dat er nog iets positiefs zou komen. Ik sloeg wederom een pagina om.

"Godverdomme Bram! Hij liet zich vandaag versieren door een of andere vijftig-jarige grijsaard in de winkel waar hij werkt. Ten eerste ging Bram veels te makkelijk mee en ging hij te snel....."

Ik klap het dagboek dicht en steek het in mijn kont. Dit hoeft niet allemaal aan het licht te komen.