Verjaardag

Vandaag is mijn verjaardag zoals jullie allen ongetwijfeld weten en ik wil jullie dan ook even delen in mijn gemaakte vreugde. Op een dag als deze ben ik er niet constant van bewust dat ik weer een jaartje ouder ben geworden, een onvermijdelijk proces, waar de meesten niet op zitten te wachten. De momenten dat ik me er wel van bewust was, voelde ik me wel even speciaal, maar niet omdat ik een stap dichter bij de dood ben. Ik was om een andere reden blij. Ik was blij omdat ik mezelf ben en andere mensen zijn dat niet. Tegelijkertijd waren er samen met mij, ongetwijfeld ook mensen jarig, maar dat deed geen afbreuk aan mijn individuele besef. Wellicht dat ik morgen nog steeds dat besef heb en dan voel ik me in dat opzicht ook nog wel een beetje jarig, maar misschien nog wel meer. Ik ben dan namelijk al één hele dag tweeëntwintig geweest.

Verder moet je niet denken dat dit stukje tekst nog naar een bepaald moraal gaat toe werken, want dat gaat het waarschijnlijk niet. Ik heb vandaag een review voor school moet schrijven en ik had er even behoefte aan om even iets voor mezelf te schrijven. Ik kan het beter iets anders verwoorden, ik wilde even iets voor mezelf over mezelf schrijven. Ik hou er van om andere mensen verbaal op te hemelen, maar als het eenmaal op tekst aan komt dan is er maar één iemand die ik kan op hemelen en anderen kan ik alleen maar afbranden. Wat mijns inziens ook heel logisch is, want ik wil geen tekst schrijven die je niet kunt vast houden omdat 'ie uit je handen glijdt door al het geslijm op de pagina.

Ik weet niet in hoeverre bovenstaande paragraaf nog met mijn initiële inslag te maken heeft. Ik zou niet kunnen verklaren waarom jarig zijn leuk is, vorig jaar wist ik het nog wel, maar dit jaar is het me volledig ontgaan. Het was een dag als alle anderen, waarmee ik overigens niet wil zeggen dat ik daar geen genoegen mee neem. Integendeel, ik had het niet graag willen ruilen. Anders was me de kans ontnomen om bakken met informatie tot me te nemen en mezelf een bepaald gevoel van voldoening te geven die ik werkelijk waar bijna iedere dag nodig heb. Dat is natuurlijk ook niet helemaal waar, aangezien ik ook wel eens drie maanden in een winkel heb gestaan terwijl ik uit mijn neus aan het vreten was. Aldaar heb ik de beperkte impressies en observaties die nader tot me kwamen om weten te toveren in teksten die ik nu nog met een grote glimlach kan aanschouwen. Ik neem aan dat dat in de toekomst niet veel zal veranderen.

Ten slotte denk ik toch dat je op je verjaardag een beetje nadenkt over de koers van je leven en misschien over de zin er van. Je wordt er lichtjes nostalgisch van misschien, maar je moet niet vergeten om op je verjaardag te leven en irritant te doen tegen mensen, want je moet je hobby's blijven bedrijven. Je moet je drijfveer dag in en dag uit blijven aandraaien, zodat je de dag daarna nog hoger kunt springen. Eerlijk toegegeven heb ik dat dit jaar geleerd. Het was het goorste kutjaar uit mijn leven, ik ben gestopt met de docentenopleiding, heb een relatiecrisis gehad, wist niet meer wat ik moest doen en daarbovenop kwam nog een kortstondige crisis waarin ik mezelf afvroeg of het misschien allemaal niet aan mij lag. En natuurlijk, het ligt ook allemaal aan mij, maar dat betekent niet dat ik niet voor mezelf zal blijven kiezen. Had ik dat in het verleden niet gedaan, dan was ik nu waarschijnlijk die kleine hoeveelheid mannelijkheid die me nog rest kwijt.

Laat ik dan toch besluiten met een positieve noot, want ik kan het jullie niet aan doen om jullie onder te dompelen in mijn wrok jegens de wereld, liever houd ik jullie een façade voor waarin alles goed is en alles goed af loopt. Of niet af loopt, want een einde is misschien ook een beetje naar. Sorry, het gaat niet lukken, de positieve noot is er gisteravond rond twaalf uur uitgevlogen en zal hopelijk morgen weer terug komen. Welterusten.