Één

Alles wat ze aanraakte
Veranderde in goud

Alles wat hij aanraakte
Verdorde en werd oud

Ze hadden niets gemeen,
Maar besloten toch om samen te zijn

Samen slikten ze de pijn van haar ouderdom
En genoten van zijn eeuwige jeugd en welzijn

Op den duur liep zij krom
En werd hij een kind
Maar dat maakte niet uit,
Want samen voelde zij zich één

Alleen kregen ze commentaar
Als ze uitweidden
Over hoe zij hem had bemind

Van al het gedoe kwam toch een kind
Opmerkelijk op haar leeftijd
Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit
En dat kind heette strijd

Strijd had uiteindelijk de slag gewonnen
En was een leven begonnen
Toen zijn vader een baby was
Niet meer dan een plantje in de kas

De herinnering aan zijn ouders was goed
En hij ging dan ook met gezonde moed
Met een vrouw het leven in
En toen begon het verhaal weer bij het begin