Holy shit!

Inspiration has sprung back to my mind again and it was never really gone, it just went on a little holiday. Yesterday I thought of a brilliant gore story. I'll just give you the concept, because I do not want to go too much into detail about how I came to the idea. The idea was that once when I was fucking a girl from behind in her pussy, whilst being on Ecstacy, she started to cover the lower part of my belly in shit, because she sniffed too much from the little bottle of poppers, which caused her anus to relax and spread and splat. I did not really notice it at first until it started to harden. It actually became so hard after a while that I was both fucking her with my own penis and her turd. Now I come to think of it, it might be quite disturbing, but my mind was completely somewhere else when this shitty story took place. When I woke up the next morning I saw someone sneaking through the house and I realised there was a burglar in the house. I am a brave man and I decided to sneak up on the fellow and give him a proper beating, but the only thing I needed was a blunt, hard object. I turned the girl aroundl I awoke next to and grabbed the solid 'thing' out of her anal cavity. I pulled it out and she sighed deeply, but remained asleep. I came out of bed in stealth mode and saw a guy with a balaclava on his hat searching through several drawers in the living room. I shouted: "Hé, what the fuck do you think you're doing!?" He looked up and gave my face a quick look, but his eyes rapidly fixed on that, for him, unidentifiable object in my right hand. He almost seemed intrigued. I walked up to him and stopped a second to look into the mirror and thought to myself, I still look good even with the extrements of someone else in my hand. Then I thought again, would it have been any different if I would have had my own shit in my hand? It might not have been so solid as it is now, because I ate quite a lot of Korean food last night. My victim saw that I was sinking deeper and deeper into this philosophical dilemma and I had to run up to the window to prevent him from making an escape. I kicked his legs and he fell with his head on the windowsill. It looked pretty bad, because there was blood coming from his mouth, but still he struggled and held his hands on the frame of the window. I gave him a bash on the behind of his head and his fingers relaxed reluctantly. I realised what I had done and knew I had to get rid of any evidence. Lucky enough for me the evidence I had was in my hand and was also biodegradable. I stuck a part of the turd in his mouth and gave him an upper cut under the jaw, which was not really an upper cut, since he was already laying on the ground. I held his mouth shut and sat on his face and punched him in the stomache so he would swallow the damn thing. Instead his jaws crammed together, with the feast meal in between and I heard a crack. It would later become evident that I had broken one or several of his teeth. I punched him again and I heard him gulp. This process repeated itself a couple of times until the whole turd was swallowed. That girl can't fuck when she's high, but holy shit. I sat down and watched some telly afterwards, because it got me a little tired actually. When I saw that he was coming back to consciousness and he realised what just happened to him I offered him some chewing gum, which I would have taken if I were him. He took my offer gently, but first spit out pieces of what was left of his teeth. He almost choked in the gum, but hé, you don't just rob someone's place without getting a little punishment. I let him be for a while, until his face turned purple, at that point I performed the Heinrich manoeuvre. I accidentally cracked one of his ribs, but I think me and the burglar had a mutual understanding that this was not at all what I intended to do. I was trying to save the men's life for goodness sake. He sure was not protesting afterwards. He just managed to get up and work himself through the window. I closed it and I went to bed again. The girl had woken up and asked me what all that noise was that she heard. I comforted her and told her to go back to sleep. Fortunately she had not noticed that I had removed her turd from her ass, or had even noticed that she had shat on me the night before or that I had made a burglar swallow it. I felt pretty proud of myself and I slept like a baby.

I am down

Even my mum told me this afternoon

That I sounded a little down

Her ability to analyse my state of mind

Through the phone

Still makes me frown

In astonishment that is

I flatly denied it of course

And told her everything was good

Because I was not in the mood

For explanation

And actually I never am

Salamander

Ik voel me net een salamander die de overkant moet bereiken om het paradijs te kunnen bereiken, maar tegen gehouden word door een immens brede rivier van stroop. Iedere stap die ik zet gaat moeizamer, ondanks dat ik vier poten heb en extreem flexibel ben. Ik voel me net een kikker die steeds verder wegzakt in een poel van stront en die, uiteindelijk beneden gekomen, rustig aan een eeuwige winterslaap begint. Het loert en het lonkt tegelijkertijd afgezonderd, doch excentriek aan elkaar verbonden. De toekomst, of hoe ik hem zie of zou willen zien. Ik zie de toekomst somber in, ik denk ook dat iemand die de toekomst niet somber in ziet niet goed heeft op gelet. Alles gaat naar de klote en an sich is dat wel een utopische gedachte, maar ik ga ook op den duur naar de klote. Ik zal misschien niet alles kunnen doen wat ik wil, sommige dingen moeten doen die ik niet wil en sommige dingen niet doen die ik wel moet doen en sommige dingen doen die ik niet wil doen toch doen omdat andere mensen niet willen dat ik ze wel doe en ze dan nog een keer doen en ze dan met hun gezicht op de feiten drukken. Mijn excuses aanbieden, dat heb ik wel eens gedaan, voor de dingen die ik heb gedaan waarvan andere mensen liever niet hadden dat ik ze had gedaan en dat dat dan de reden was dat ik ze toch had gedaan. Ik ga misschien daarmee stoppen. Met mijn excuses aan te bieden. De stroop aan mijn poten zijn andere mensen. Andere mensen die me zeggen dat ik sommige dingen niet mag doen ondanks dat ik ze wil doen omdat het niet mag. Anderzijds zou, als iedereen onverschillig was over wat ik doe of wat ik wil doen, de sensatie weg zijn, maar toch beschouw ik het als stront om mijn kop of als stroop aan mijn poten. Het is dan ook hypothetisch dat mensen gaan op houden met hypocriet zijn of anderen proberen hun wil op te leggen. Dat stopt nooit.

Ik voel me net een salamander die de overkant moet bereiken om het paradijs te kunnen bereiken, maar tegen gehouden word door een immens brede rivier van stroop. Iedere stap die ik zet gaat moeizamer, ondanks dat ik vier poten heb en extreem flexibel ben. Ik voel me net een kikker die steeds verder wegzakt in een poel van stront en die, uiteindelijk beneden gekomen, rustig aan een eeuwige winterslaap begint. Het loert en het lonkt tegelijkertijd afgezonderd, doch excentriek aan elkaar verbonden. De toekomst, of hoe ik hem zie of zou willen zien. Ik zie de toekomst somber in, ik denk ook dat iemand die de toekomst niet somber in ziet niet goed heeft op gelet. Alles gaat naar de klote en an sich is dat wel een utopische gedachte, maar ik ga ook op den duur naar de klote. Ik zal misschien niet alles kunnen doen wat ik wil, sommige dingen moeten doen die ik niet wil en sommige dingen niet doen die ik wel moet doen en sommige dingen doen die ik niet wil doen toch doen omdat andere mensen niet willen dat ik ze wel doe en ze dan nog een keer doen en ze dan met hun gezicht op de feiten drukken. Mijn excuses aanbieden, dat heb ik wel eens gedaan, voor de dingen die ik heb gedaan waarvan andere mensen liever niet hadden dat ik ze had gedaan en dat dat dan de reden was dat ik ze toch had gedaan. Ik ga misschien daarmee stoppen. Met mijn excuses aan te bieden. De stroop aan mijn poten zijn andere mensen. Andere mensen die me zeggen dat ik sommige dingen niet mag doen ondanks dat ik ze wil doen omdat het niet mag. Anderzijds zou, als iedereen onverschillig was over wat ik doe of wat ik wil doen, de sensatie weg zijn, maar toch beschouw ik het als stront om mijn kop of als stroop aan mijn poten. Het is dan ook hypothetisch dat mensen gaan op houden met hypocriet zijn of anderen proberen hun wil op te leggen. Dat stopt nooit.