Kannibaal gezocht

Zondag jongstleden is er een hoertje overleden.
De doodsoorzaak
Was een man met seksuele wansmaak
Hij had haar op het hoofd gebeukt
En haar in verscheidene lichaamsholtes geneukt

Maar hij heeft nog een zwaardere misdaad begaan
hij heeft namelijk water in d'r snorkel gedaan
Ook heeft hij de hersenen geconsumeerd
en zich op haar naakte lichaam gemasturbeerd

Heeft u laatst een man genaamd Karel gezien
en zag hij er uit als een kannibaal bovendien?
Neemt u dan contact op met de politie Wassenaar
Met uw medewerking is dit drama hopelijk zo snel mogelijk klaar

Bij Simone thuis...

Kakelend komt Karel de kalende kankerlijer de keuken in op het moment dat Simone 't sletje snoepjes uit de snoeptrommel snaait.
"Snaaide jij nou net snoepjes uit de snoeptrommel?" vraagt Karel.
"Snie zo." zei Simone.
Het blijft even stil. Simone haar gezicht trekt wit weg. Brokken brakend brak ze de brownie-branie. Daarbij breekt ze ook de stilte en doet ze de druppel in de emmer die vervolgens overloopt wat betreft Karel zijn geduld.
"Vind je dat nou normaal? Die betonnen vloer moet nog inharden en je stinkt naar vis."
"Mwah." zegt Simone terwijl ze haar schouders ophaalde.
"Mwah." doet Karel haar na en trekt een gekke bek.
Simone begint te huilen en laat zich met haar knieën op het natte beton vallen. Tranen vermengen zich met de kots op haar mondhoeken. De kots komt terecht op de pas gegoten vloer. Karel kijkt er even naar, maar is te gefascineerd door hetgeen wat er zich voor hem afspeelt. Simone begint nog harder te huilen en doet haar handen voor haar gezicht. Karel leunt tegen het aanrecht aan. Haar handen worden aan beiden kanten nat en op den duur voelt zelfs Karel nattigheid aan zijn voeten. Hij vind het wel welletjes en pakt haar handen vast en haalt ze van haar gezicht. Simone is veranderd in een Snorkel.

"What the fuck!? roept Karel. Tussen haar haar begint nu ook een klein snorkeltje te groeien. Het lijkt nu nog even op de penis van een peuter. Ook zo lekker glad. Het ding glimt en Karel voelt er even aan met zijn wijsvinger.
"Het is net zo zacht als het eruitziet." zegt Karel zachtjes.
En zonder Simone haar reactie af te wachten likt hij aan het uiteinde van het wormvormig aanhangsel. Simone kreunt goedkeurend. Gestimuleerd door de hoorbare feedback gaat hij nog een stapje verder. Hij steekt zijn tong in het dingetje en zet zijn mond eromheen. Hij beweegt zijn hoofd heen en weer. Naar voren en naar achteren. Simone begint te hijgen en nog harder te kreunen.
"Brownie, bruine brownie." steunt ze.
Karel reikt met zijn linkerhand naar het aanrecht en voelt in de snoeptrommel. Leeg.
"Hé fuck." fluistert hij.
Daardoor bijt hij heel zachtjes op het snorkeltje, dat inmiddels iets groter en een stukje harder is geworden.
"Au!" roept Simone.
"Godverdomme." volgt kort daarop. Die vocale uitbarsting gaat gepaard met een zwaai naar de kaak van Karel.
*Vadoesch*
"Aah, ondankbare hoer!" schreeuwt Karel uit.
"Dat interesseert me geen moer." zegt Simone nonchalant.
"En dat rijmt." voegt ze er betweterig aan toe.
"Waterpomptang en tuinslang rijmen ook." zegt Karel.
"Ja, en?" vraagt Simone venijnig.

Karel haalt een waterpomptang onder de wastafel vandaan en houdt de grote tang met twee handen stevig vast.
"Wat...wat ga je daarmee doen?" vraagt Simone onderdanig, in haar nog steeds gehurkte houding. Karel zet een zwarte hoed op en doet een sigaar in zijn rechtermondhoek en trekt een lange, leren jas aan. "You'll see ." zegt hij koeltjes, terwijl hij op Simone neerkijkt. Simone slikt. Haar nauwelijks zichtbare ademsappel beweegt van beneden naar boven en weer terug. Karel heft de tang boven zijn hoofd en slaat met een grote zwaai op Simone haar snorkelkop. Ze zakt in één keer op de grond en knalt nog met haar hoofd tegen het aanrecht. Ze heeft vermoedelijk een schedelfractuur. Er sijpelt een beetje bloed uit het snorkeltje en Karel verlaat de keuken om elders een tuinslang te pakken.
"Fuck yeah." denkt Karel.
Hij sluit de slang op de kraan aan en het andere uiteinde van de slang bevestigt hij met de tang aan het snorkeltje.
"Waar die waterpomptang al wel niet goed voor is en het rijmt godverdomme ook nog op tuinslang." denkt Karel en met die gedachte door Karels hoofd malend zet Karel de kraan vol open. Hij steekt gauw nog zijn sigaar in haar mond. Na een minuut begint haar hoofd duidelijk groter te worden en sijpelt er water uit haar hoofdwond. Haar hoofd groeit en groeit en op een gegeven moment knalt haar rechteroog uit de kas, zo in Karel z'n kruis.
"Aah, gore slet." kreunt Karel terwijl hij zijn handen op zijn kruis houdt.

"Revenge." denkt Karel en hij pakt het hoofd van Simone op. Dit kost wat kracht, want het hoofd heeft inmiddels vele liters vocht opgenomen. Hij gaat er even bij zitten en legt het hoofd op zijn schoot. Hij pakt haar onderkaak en klemt de sigaar stevig achter haar tanden. Hij omhelst als het ware het hoofd, zodat er geen water meer kan ontsnappen. Het hoofd wordt groter en groter en komt tot een punt dat het tien keer groter is dan het originele formaat. Karel houdt het niet langer en laat de onderkaak los. Het water spuit er langs verscheidene kanten uit en de sigaar wordt afgeschoten als een kurk van een champagnefles. De sigaar vliegt tegen de muur, naar de vloer, naar het plafond en weer tegen de muur en vice versa. Uiteindelijk vliegt hij tegen de geiser, die door de klap aanslaat.

Karel ziet mogelijkheden. Hij laat het hoofd met kokend water vollopen en zet een pannetje op het vuur. Hij pakt Simone bij haar middel en staat in één ruk op. Het beton is inmiddels al behoorlijk gehard en de knieschijvan van Simone blijven achter. Haar onderbenen hangen nu enkel met vel aan elkaar. Hij legt haar hoofd in de pan en zet het vuur op zijn hoogste stand. Een vlammetje komt vanonder de pan vandaan en haar haar vliegt in brand. Het herhaaldelijk slaan met de waterpomptang lijkt geen uitkomst te bieden merkt Karel al gauw. Hij wacht tot het hoofd is uitgebrand en het ongeveer tien minuten heeft gekookt. Zittend op een stoel, nagenietend van de sigaar kijkt hij ondertussen hoe er stoom uit het snorkeltje komt. Hij pakt wederom zijn waterpomptang en klemt haar hoofd ertussen, precies bij het weke gedeelte van de slapen. (Hij heeft ook een bankschroef in de schuur, maar dat vindt 'ie te ver lopen.) Hij draait aan de schroef op de tang en de klem wordt nauwer en nauwer. Het hoofd kraakt en op een gegeven moment begeven haar slapen het, maar de huid blijft intact. Dit is noodzakelijk voor Karels plan. Hij zet de tang nu midden op het hoofd en haalt de tuinslang eraf. Hij legt het hoofd even in de wasbak om het uit te laten lekken. Hij sleept het snorkellijk vervolgens naar de keukentafel en hij pakt wat bestek en een bord en dekt de keukentafel netjes op. Hij zet zijn mond wederom op het snorkeltje en zuigt terwijl hij de tang aandraait de gehele inhoud uit het hersenpannetje.

"I'm lovin it." zucht Karel nadat hij het laatste beetje van zijn geïmproviseerde Noodles opslurpt. Hij laat een goedkeurend boertje. Dat boertje krijgt later nog een broertje. De boertjes volgen elkaar kort op en Karel kotste op het hoertje.
"Paybacktime." denkt Karel. Hij neukt Simone vijf keer, achtereenvolgens. Één keer in d'r snorkel. Één keer in d'r kut. Één keer in d'r kont en één keer in d'r mond, haar tanden zijn er inmiddels uit en die huig kietelt altijd zo lekker en ze is dood, dus geen gemekker. En om het af te leren, neukt hij haar nog één keer in d'r kont, die is het strakst gebleven na de cosmische cosmetische correctie. Vervolgens, maakt hij een constructie met zijn waterpomptang en zijn tuinslang en hij hijst Simone op aan haar benen, met de slang rond haar enkels. Hij trekt zich nog een keer af terwijl zijn eigen sperma uit het peuterpenisvormige snorkeltje van Simone sijpelt. "Aaah fuck." kreunt Karel als hij schokkend klaarkomt en het vel dat de onderbenen met de rest van het lichaam verbindt langzaam afscheurt. Simone's hoofd spat uit elkaar als het op de harde betonnen vloer terecht komt. Bloed en warm water sproeit rondom het hoofd door de keuken en bereikt een verte van circa drie meter. Karel voelt wederom nattigheid aan zijn voeten.

Karel haalt het lijk weer naar beneden en hakt het in stukken en legt het in de vriezer. Daar kan 'ie nog wel een paar keer van eten als hij weer op bezoek komt. Net als plofkippen, die stoppen ze ook vol met water, maar dat smaakt helemaal zo slecht nog niet. Ik geef als alwetende verteller Karel dan ook groot gelijk. Karel ruimt de keuken op, maar er blijft wel het een en ander in het droge beton achter.
"Who cares." denkt Karel. Hij vindt het eigenlijk wel leuk. Op deze manier word hij door een externe factor aan een fijn feestmaal herinnert. Een soort schilderij op de vloer, maar dan met actie. Een beetje zoals Pollock eigenlijk, die hield ook van actie.
"Awesome." denkt Karel. Hij loopt de deur uit en gaat naar huis. Hij heeft het wel gezien.

Escort-service Simone

"Goeiedag, escort-service Simone met Simone."
"Goeiedag, je spreekt met Karel. Ik ben niet op zoek naar een gewone meid, maar een heuse parel."
"Ik zoek even in ons bestand, mag ik ondertussen vragen hoe u bij ons bent aanbelandt?"
"Ik las gisteren een advertentie van jullie in de krant en ik dacht vandaag ik bel eens op, want.."
"Oh meneer, ik heb er een paar voor u gevonden. Houdt u van platte tieten of heeft u liever van die ronde?"
"Ik vind die platte altijd zo zonde, dus doe mij maar een dubbele ronde. Haha."
"Heel leuk meneer, maar zo'n opmerking doet een vrouw echt zeer."
"Ik weet wel wat dingen die meer pijn doen."
"Zoals?"
"Een geslepen harpoen."
"Een harpoen doet an sich geen pijn."
"Nee hij moet natuurlijk wel eerst afgeschoten zijn."
"Ja, dan doet het wel zeer meneer. Weet u nog pijnlijke dingen, zo ja, zou u dat voor mij kunnen zingen?"
"Een vuist in je anus en een klap voor je kanus."
"Dank u wel, zullen we verder gaan, want dit gaat nou niet echt snel."
"Is goed mevrouw, een escort huren, hoeveel kost dat nou?"
"Gemiddeld zo'n honderd euro per uur, maar wees gerust, wij zijn niet zo duur."
"Oh, wat een geluk, maar eigenlijk interesseert geld me geen fuck."
"Oh, dan komt u in aanmerking voor ons speciale arrangement."
"En dat is?"
"Neuken met het management."
"Oh en wie gaat dat arrangement dan verzorgen?"
"Yours truly, maar wel voor openingstijd, vroeg in de morgen."
"'s Avonds kan niet? Ergens buiten in het riet?"
"Nee meneer, dat riet doet zo'n zeer."
"Ah, dan kan ik dat ook wel op mijn lijstje plaatsen."
"Maar meneer, mijn batterij is bijna leeg dus moeten we ons een beetje haasten."
"Zeg dat dan meteen, wat zeg je van morgen, zo rond een uur of één?"
"Dat is goed, maar wel binnen anders worden we straks nog beboet."
"Maar ik kan je echt niet ontvangen. Ik moet de vloer nog dweilen en de muren opnieuw behangen."
"Dat is toch geen probleem, dan neem ik mijn latex-pakje mee en mijn zeem."
"Nee sorry, ik heb echt een te klein flatje en om te neuken in zo'n bezemkast is echt geen pretje."
"Nou ja, wat let je?"
"Mijn vrouw, dat stomme sletje."
"Tegen extra betaling mag je wel bij mij thuis komen."
"Oeh spannend, ik heb nog nooit een hoer bij haar thuis genomen."
"Luister eens meneer. Ik ben geen hoer lompe boer."
"Oh sorry."
"Ik heb zo mijn trots en mijn eer meneer."
"Noem me maar Sjaak."
"Ok Sjaak, je bent een beetje een blaaskaak. In ieder geval tot morgen, dan zal ik jou eens een goddelijk orgasme bezorgen."
"Nou tot dan en doe de groeten aan je man."
"Zal ik doen, tot morgen, dikke zoen."

Boor

Na al die viezig- en vunzigheid moeten jullie lezers toch ook wel bij jezelf denken: 'die kerel is nu toch wel eens klaar met zijn tirade en zijn gore parade?' Neen dames en heren, dat ben ik niet! Ik heb nog veel vunzigheid voor u in het verschiet. Van pedo- tot necrofilie en zelfs de activiteit 'groepsverkrachten' kunt u nog van mij verwachten. Van het afranselen van uw vriendin tot het droogleggen van een zeemeermin. Ariël bijvoorbeeld, die krijgt een partij droogneuken toebedeeld. En over uw vriendin gesproken, ik heb laatst haar stuitbeen gebroken. Ik had zo hard tegen haar stuitje gestoten, later was alles naar de kloten. Ik weet nu wel waarom het stuitje heet, omdat het zo lekker stuitert, zoals u weet. Ik zal niet verder over u vriendin uitwijden, om nu verder te gaan op het penis besnijden. Over het koken van de velletjes en de Nigeriaanse nichten relletjes. Tot slot, komt er iets niet aan bod wat u graag had willen horen, laat het me dan even weten en dan zal ik uw onderwerp wel even aanboren.

Buttplug

Ik raap

(Ik ben namelijk

Een aap)

Een banaan

Van de grond

Ik stop de banaan

In mijn mond

Ik kauw

En slik 'em door

Ik vind nog een banaan

Die steek ik in m'n oor

Ik raap

(Ik ben namelijk

Een aap)

Nog een banaan

Van de grond

Ik heb geen honger meer

Dus die steek ik

In m'n kont

Iemand haalt 'em

Uit m'n kont

En steekt 'em

In zijn mond

Dat vind ik niet leuk

Dus die aap krijgt

Een beuk

Ik heb een anale fixatie

Die leidt

Tot woede en frustratie

Ik gooi mijn uitlaatklep

Af en toe

Wijd open

Dan klinkt er een brul

Van ver

Uit de tropen

Ik denk

Dat ik

Een buttplug ga kopen

AAP

Ik ben apetrots
Op de bavianenkots
Die ik op je spoog
Toen je me bedroog

Ook al geloof ik nie
In monogamie
Of anderssoortig vertrouwensbedrog
Maar als het kon
Kotste ik nu nog

Gewoon voor de fun
Je smoel onderspuiten
Met m'n spermagun

Want ik hou er van
Om alles met kwaad te vergelden
Je door en door te vernederen
En je huid vol te schelden

Ik geniet van die ene traan
Als ik op je kots
Als een gestoorde baviaan

Ingezonden brief.

"Heb je het al gehoord? Heb je het al gezien? Bram van den Reijden komt ons wederom verblijden. Door middel van zijn geniale rijm en het spijt me als ik slijm, met zijn ingeneuize verhalen die zich in geen andere talen laat vertalen. Waar zou hij dat ongekende talent toch vandaan halen?"
Welnu, ik zal het met u delen. U bent niet de enige die Bram geniaal vind. Integendeel u deelt deze mening met velen.
"Bram vertelt over prinsessen en kastelen. Hij staat bekend om zijn verwoordingen die tot de verbeelding spreken, om zijn vertelkunsten en zijn maatschappelijke preken. Jong en oud voelt zich op zijn gemak als ze Bram lezen. Daarom wordt hij ook alom om zijn schrijven geprezen. Maar hij kan niet alleen fantastisch schrijven. Hij is ook nog een ontzettend nobel persoon. Hij is heel bijzonder, maar doet heel gewoon. Hij zal later in de hemel komen en daar voor eeuwig blijven. Bram is onze engel. Onze sociaal geaccepteerde bengel. Bram zoals jou is er maar één. Ik zou voor jou willen sterven, als jij dan eeuwig kon bestaan. Maar ach voor mij ben je al onsterfelijk, dus hoeft dat laatste niet perse door te gaan."

Dit was een brief die ik laatst kreeg van een trouwe lezeres. Ze dacht zich er makkelijk vanaf te maken op het laatste moment, maar ik vind, wie 'A' zegt moet ook 'B' zeggen. Ik heb daarom de volgende dag wat Anthrax gescoord en eventjes opgestuurd naar desbetreffende lezeres. Anoniem natuurlijk. Ik las twee dagen later in de krant over het voorval en dat de regering serieus rekening hield met toekomstige aanslagen van dit caliber. Het zal niet nodig zijn.

Ps: ik schrijf zelden tot nooit over prinsessen en kastelen.

Y.U.P.

Vandaag wilde ik het graag even over het fenomeen 'yuppen' hebben. Ik wil graag dat iedereen op gelijke voet begint met het lezen van dit stuk tekst, dus daarom zal ik even uitleggen waar 'Y.U.P.' precies voor staat. Y staat voor young (jong als in niet zo oud, als in net klaar met de studie en het baren van kinderen.) U staat voor urban (ze leven namelijk in de randstad en dan bij voorkeur in het centrum van Amsterdam. De rivierenbuurt en oud-zuid volstaan trouwens ook.) P staat voor professional (ze hebben namelijk minstens HBO dan wel een opleiding aan de universiteit genoten en vinden niet dat ze dit onder stoelen of banken hoeven te steken en ze hebben een vaste baan.)

Nu is het zo, ik irriteer me dood aan de yuppen. Ze hebben geld, te veel geld en ze lijken te denken dat geld bepaalde voorrechten met zich mee brengt. Dat is niet zo. Een paar voorbeelden. Je hebt niet het recht om het hele fietspad in beslag te nemen met je dikke reet, een rudiment van je zwangerschap van je drie beeldige kinderen en vervolgens te gaan tieren als ik of wie dan ook vriendelijk vraagt of 'ie er langs mag. Dan kun je die klap op je gore porem wel verwachten als ik er dan eindelijk langs kan. Ik adviseer iedereen die dit leest en zich in dit verhaal kan vinden dan ook stellig om zo'n dergelijke yup op zo'n asobak een klap op zijn of haar (meestal haar) smoel te geven, mocht dit voorval zich voordoen. Vertel er altijd ook even bij waarom. Omdat ze een kutwijf/klootzak is bijvoorbeeld. Anders is het zinloos geweld en nu zit er nog een conditionerende factor in.

Ik wil niemand stigmatiseren hoor, maar als yuppen het bovenste randje zijn van onze Nederlandse beschaving vraag ik me af wat het begrip intelligentie nog betekent. Dat is dan een lege huls geworden. Als het gaat om het krijgen van kinderen bijvoorbeeld. Waarom zou je in hemelsnaam drie kinderen willen opvoeden in Amsterdam? Er is te weinig woonruimte en er zijn zo fucking veel mensen in Nederland. Gehoorzaam luisteren naar wat dhr. Rouvoet de bevolking opriep te doen. Kinderen baren, het liefst zo snel en zo veel mogelijk. André is geen yup, maar wel een motherfucking pauspijpende klootviool.

Het enige wat yuppen doen met het extra geld wat ze verdienen, omdat ze een beterbetaalde baan hebben dan de gemiddelde Nederlander, is het over de balk gooien bij een willekeurige winkel. Hoe vaak heb ik niet hysterische, vechtende wijven moeten aanschouwen bij de Bijenkorf, omdat er 20% korting van de kussenhoesjes af ging? Dan ben je toch niet goed bij je hoofd! Op zulke momenten zou ik willen dat ik in de Verenigde Staten woonde. Lekker, met een shotgun achter de kassa. Ik zou eerst de tandjes van desbetreffende hysterici eruit tikken met mijn shotgun en dan mijn piemel in hun bloedende mondje stoppen. Een echte zeeman bevaard immers ook de rode zee. Daarna weet ik nog wel wat leuke spelletjes met een kussenhoesje over hun hoofd, zoals 'aarsje prik' en 'stoot je kuttekopje niet'. En als laatste klapper op de vuurpijl de ingewanden van binnen kapot schieten via de orale of anale ingang. Je moet toch een voorbeeld stellen voor de rest van de yuppenklandizie?

Bent u nog niet echt overtuigt over mijn gevoelens jegens yuppen? Vraag me dan gerust om meer tekst en uitleg.

Stront

Als ik met schrijven minder duidelijk zou zijn, dan met het gooien van stront, dan zou ik het zeker niet laten. Maar vooralsnog lijkt mij schrijven toch duidelijker, mocht u het toch ietwat onduidelijk vinden, zeg het dan gerust, want dan stap ik gewoon over naar het gooien van stront. Doe ik helemaal niet moeilijk over en misschien kun je zelfs een handje helpen door je eigen stront op te sturen. Dit mag wat mij betreft alle kleuren, geuren en maten hebben. Ik zelf scheit soms twee keer per dag. Twee keer per dag! Dus aan stront geen tekort zou je haast zeggen. Er is alleen zo veel te vertellen dat ik met tien keer scheiten per dag nog niet eens toe zou komen. Ik zou zo veel moeten gooien, liters, kilos, tonnen. Sommige mensen hebben daarentegen een voordeel dat ik niet heb. Die praten namelijk al stront, dus die hoeven er niet perse meer mee te gooien. Ik zou wel een paar voorbeelden kunnen geven, maar daar heb ik echt een stronthekel aan. Dus dat kun je wel vergeten. Ik heb wel een leuk gedichtje, speciaal voor jou.

Ik scheit stront

uit mijn kont

En ik scheit die stront

Recht in je mond

Spetterpoep uit mijn kringspier

Je rolt door mijn poep

Voor de lol en mijn plezier

Mijn lul in je oog

Je oog traant een beetje

En is dus niet zo droog

Je pupil is lekker strak

Ondanks de XTC in je drank

Mijn lul in je mond

Nu ruikt 'ie naar die scheitstank

Ik hoop dat je het een leuk gedicht vind en dat je er nog lang van zult genieten.

de Haan

Ik ben nog maar net begonnen
Maar voor mij klonken allang de kanonnen.
De lofzang zing ik uit volle borst
Mits hij gaat over mij.

Ik presenteer u nu met trots:
De ochtend, voor u en zij.

Ik ben de haan
Met geslepen tanden
En sterke handen.
Ik ben jouw waan!

Ik ben in u en ook in hen
Ìèdereen weet wie ik ben.

Kanarie

Sommige mensen claimen vaak meer te zijn dan ze daadwerkelijk zijn, maar ze zijn bijna altijd een kanarie. Je kunt dit met zekerheid vast stellen door het achterwerk van desbetreffende persoon te 'checken'. Je moet dan op de volgende dingen letten: 'heeft dit persoon een pluizige, gele haardos op zijn/haar achterzijde?' Kun je deze vraag met 'ja' beantwoorden dan is het sowieso een kanarie. Mocht het antwoord 'nee' zijn, dan kun je nog iets anders proberen. Dit kan ik hier helaas niet bij zitten, omdat ik dat echt te onethisch vind.

Nu, je hebt iemand geïdentificeerd alszijnde een kanarie, maar je wil er ook wat aan doen natuurlijk. Een goede en tevens klassieke manier is het wurgen van de kanarie, hierbij kun je een plastic zak gebruiken, want dat gaat toch net even wat makkelijker. Een wat nieuwere, innovatiever manier vereist een stuk gereedschap, namelijk de waterpomptang (maatje groot), deze dient vakkundig, met enige snelheid tegen de slaap van de kanarie geplaatst te worden. De kanarie zal vervolgens voor enige tijd van zijn of haar stokje zijn.

Drugs

Zoals sommige van jullie wellicht weten: ik doe mee aan een medisch experiment waarin ik THC toegediend krijg. Ik moet hierbij alleen één kanttekening bij maken en dat is dat ik geen drugs mag gebruiken, gedurende de tijd van het onderzoek, althans niet alle drugs. Dit onderzoek is al enige tijd aan de gang en duurt vanaf vandaag nog maar één week! Dat betekent dat ik na anderhalve maand weer alles in mijn mond, kont en neus mag stoppen wat ik zelf wil. Wat moet het goed voelen om eindelijk weer een vrij, drugsgebruikende man te zijn. Ik kijk er zo naar uit om weer helemaal tot het naadje te gaan, dat ik op dit moment niet kan stoppen met trappelen. Ik kan die xtc in mijn kop al bijna voelen. De verse wiet en hasjlucht al bijna ruiken. Ik vraag me soms af hoe het zou zijn om geheelonthouder te zijn. Voelt dat hetzelfde als de ochtend, maar dan de hele dag lang? Ik weet het niet, maar om heel eerlijk te zijn duurt die brandende vraag slechts vijf seconden per occasie en komt dit voorval niet vaak voor.

Mocht u aanstoot nemen aan dit bericht of op een andere manier aanstoot genomen hebben aan welk component op deze pagina dan ook, laat het mij dan zo snel mogelijk weten of laat een reactie op dit bericht achter, maar tot die tijd: suck my little toe, it might make you grow.

Ik heb het inderdaad tegen jou ja, kleine flikker dat je er bent. Wanneer ga je eens met je rug recht lopen en gedraag je je als een echte vent en geef je toe dat je het liefst in je kont gebuffeld wilt worden. Daar is echt niks mis mee hoor en een beetje drugs gebruiken moet ook kunnen. Een beetje meer ook trouwens.

Het antwoord.

Aangezien iedereen die deze blog leest te stom is om het goede antwoord te geven op het raadsel van twee blogberichten terug, zal ik het antwoord zelf maar geven. Het antwoord is: voor wat, hoort wat. Snap je? Voor het woord 'wat', hoort het woord 'wat'. Dus als je 'wat' voor 'wat' zet, krijg je 'wat wat'. Je moet er niet te lang over nadenken. Je moet in dat heldere momentje jezelf wel even gewaar laten worden dat het een geniaal verzonnen raadsel is. Ik heb het raadseltje verzonnen. Wat maakt dat mij dan? Ik laat het graag in het midden, maar wil best wat insinueren. Je rondt 8,7 ook naar boven af, dus trek je conclusies maar.

Robintelligence

Ach en wee. Wat is intelligentie toch een last. Ik zal bescheiden blijven, omdat het me anders niet siert of het is wellicht ongepast. Maar mede door de opkomst van mijn eigen intelligentie ben ik mijn fantasie kwijt geraakt, hij is hopeloos verloren. Hij is langzaam bij me weggekropen en heeft mij een gebroken man achter gelaten. Een man die zijn dromen niet langer kan herinneren, enkel en alleen als ze over seks gaan. (Net als gisterenavond, maar daarover later meer.) Niets is meer hetzelfde nadat je dat beseft en je weet dat je er helemaal niks aan kunt doen. Ik snak naar die ene droom, waarin ik vloog met Batman, over Gotham city. Ik wás Robin godverdomme! In m’n strakke Speedo. Maar nee, dat is er nu niet meer bij. Ik moet nu díe strakke Speedo kopen en aantrekken, de moed oppikken om een goede vriend van me te vragen om hetzelfde te doen. Maar dan een zwarte Speedo, want hij moet Batman zijn. En na al die moeite en die gêne, voel ik me nóg steeds maar een fractie van die retegeile Robin. Godver, dat waren nog eens tijden.

Ik droom van dromen, maar ik vrees dat die tijd niet meer zal komen. Al mijn fantasie, creativiteit of hoe je het ook wilt noemen, focust zich nu volledig op mijn schrijven, fotograferen, analyseren en andere fantasie-vergende activiteiten. Misschien heb ik al mijn fantasiekruit al verschoten en ben ik gedoemd om een ouwe, zeurderige rukker te worden. Ik heb dan in ieder geval wel iets om naar uit te kijken. De uitverkoop van het glijmiddel bij de lokale drogisterij bijvoorbeeld. Nee, nu maak ik u slechts een grapje. Ik heb een aantal plannen om aan dit noodlot te ontkomen, wil je het ook weten? In je dromen!

Een raadseltje!

Het raadsel van vandaag gaat om een spreekwoord. Ik zal door middel van slechts twee woorden een spreekwoord uitbeelden. Het raadsel ziet er als volgt uit: "Wat wat." Weet u het juiste spreekwoord te noemen? Geef dan het juiste antwoord in een reactie op dit bericht en u ontvangt geheel exclusief: *geen klap voor je kanus!

*Geen klap voor je kanus is af te halen bij een postkantoor bij u in de buurt, mits u het goede antwoord heeft gegeven.

Sjoewarmaa!

Hij blies de kaars met één grote ademteug uit. ‘Tijd om te gaan’ zei hij. Ik vroeg me af waar we ook alweer naartoe zouden gaan. Ik was ietwat angstig om het hem ook daadwerkelijk te vragen, aan gezien hij me er al meerdere malen van beticht had dat ik een brein als ‘geitenkaas’ zou hebben. ‘Je moet kappen met die troep’ zei hij dan altijd. Iets waar ik normaliter schouderophalend op zou reageren, maar als hij het zei, deed het met ook echt wat. Ook al had hij dat niet door en dat maakte het misschien alleen maar erger.

‘Kom je nog’ riep hij vanuit de deurpost en ik keek verschrikt naar hem op. Ik knikte van ja en ik pakte mijn jas en mijn tas op, klaar om naar bestemming onbekend te vertrekken. Oop straat slenterde ik achter hem aan en ondanks mijn continue tempoverhogingen, bleef de meter afstand tussen hem en mij, strak bewaard.

We gingen ergens een zaakje binnen, om vermoedelijk een uur of één en we namen plaats aan een tafeltje voor twee. Hij schreeuwde iets naar de getinte man achter de balie en vijf minuten later had ik een broodje shoarma voor mijn neus staan. Ik at het, gedeeltelijk , op en liet vervolgens een klein boertje. Deze was veroorzaakt door door de goedkope cola die ik bij mijn broodje had gedronken. De man die andere kant van de tafel zat keek op. Hij lachte vriendelijk naar me, wat voor het eerst was deze avond. Ik liet nog een boer, maar dit keer wat harder. ‘Pardon’ zei ik. ‘Wat voor zin heeft het om pardon te zeggen als geen moeite doet om hem niet te laten?’ vroeg hij me. ‘Formaliteiten’ zei ik. Waarop het vijf seconden stil bleef en wij elkaar strak in de ogen aankeken. De stilte werd doorbroken door de hardste boer ooit te hore gebracht, waarbij het pitoreske shoarmazaakje op zijn grondvesten trilde. De getinte man achter de balie deinsde achteruit en keek angstig van mij naar hem en heen en weer. ‘Pardon’ zei mijn tafelpartner in een bescheiden boervorm. Hij barste in een schaterlachen uit. Ik volged kort daarna. We stonden op, sprongen in rondjes naast de tafel en voerden een pseudo-russisch volksdansje uit. De getinte man stond inmiddels niet meer achter de balien en schreeuwde dreigend iets in een onverstaanbaar taaltje, terwijl hij zijn wijsvinger op ons richtte. De sfeer sloeg om.

We staakten ons dansje en we waren gefrustreerd dat iemand ons feeste verstoord had. Mijn danspartner stapte op de balie en schreeuwde luidkeels: ‘Godverdomme’. Dit was voor mij het signaal om mijn partner in crime een barkruk aan te geven. Hij pakte deze gretig aan en hij zag, net als ik, in wat voor mogelijkheden dit bood om dood en destructie te zaaien. Hij bevestigde onze eensgezinsheid door de barkruk rakelings langs de, nu voor zijn leven vrezende, man te gooien. De man vluchtte zijn zaakje uit, zodat we eindelijk vrij spel hadden. De sfeer zat er weer goed in.

In een nietsonzienende raas, wat nog het meest weg hade van een tazmaanse tornado lieten wij in slechts vijf minuten een pad van destructie achter ons. We maakten ons vervolgens snel uit de voeten. Noch van de politie, noch van de shoarma-uitbater hebben we sindsdien iets vernomen, tot een maand na dato. Het zaakje was gerenoveerd en vernieuwd en wij hadden wederom een geslaagde avond.

Dus wat hebben we vandaag geleerd....? Drink cola als je wat gaat eten in een shoarma-'restaurant', want je weet nooit wat er kan gebeuren, dus neem je liever het recht in eigen hand, of laat je liever niets aan het toeval over, of speel je op zeker, of je gaat gewoon naar de Burger King!